۱۳۹۰ دی ۲۶, دوشنبه

راه من برای رسیدن ایران به دموکراسی

به غیر ازبرنده شدن آقای اصغر فرهادی در گلدن گلوب که واقعا غرور آفرین بود، این روزها اخبار خوب کم شنیده میشه که موجب شادی هموطنان بشود، اما هرگز نباید ناامید شد. اعتقاد دارم که مردم کشور ما با دموکراسی هنوز خیلی فاصله دارند اما از طرف دیگر مردم ما بطور نسبی اهل تفکر می باشند لذا من می خواهم به سهم خودم با نوشتن مطالبی انتقادی از خودمون تلنگری به خود و بقیه بزنم بلکه باهم بازهم فکر کنیم بلکه باهم متحد شویم جدای از زبان ،قومیت و هر پارامتر دیگری که بخواهد بین ما ایرانیان اختلاف افکند

من ایران را دوست دارم و بر خلاف خیلی از همسن های خودم ، از ایرانی بودن خجالت نمی کشم و می خواهم سعی کنم درباره مشکلات فرهنگی جامعه خودمان ، اتفاقات و خبرهای روزمره بنویسم و بحث کنم 

من هم از این حکومت فعلی صد در صد ناراضیم و به شدت علاقه مند به تغییر رژیم به روش صلح دوستانه هستم ولی بعضی اوقات که کم هم نیست و متاسفانه احساس می کنم لیاقت ما بیش از این نبود.چرا؟ چون به شدت خودمان را در اتفاقاتی در ۳۰۰ سال اخیر و بخصوص ۳۳ سال اخیرافتاده و به ضرر منافع ملی ما بوده است،مقصر می دانم

منظور من از خودمان، خودم، پدرم، تهرانی های دیگر، کلیه شهروندان ایرانی،پادشاهان قبلی ، رهبر فعلی و ...هرکس که زاده این مرز و بوم است که به نسبت در رسیدن به وضعیت فعلی تقصیر داریم پس ابتدا بایستی سعی کنیم اشتباهات را شناسایی کنیم و از همه مهم تر قبول کنیم که اشتباه کرده ایم و سعی در اصلاح خود بکنیم

من در ابتدا معتقد به اصول انسانی و حقوق بشر هستم و برای همه ادیان و اعتقادات هم احترام می گذارم و اینکه من چه اعتقادی دارم فکر نمی کنم اصلا اهمیتی داشته باشد

من متولد ۱۳۵۵ و بزرگ شده پایتخت هستم، و یادم میاد ابتدای دهه ۱۳۷۰ و بخصوص تا سال ۱۳۷۵  که من وهم سن های  من هنوز حتی اجازه پوشیدن شلوار جین را در دانشگاه نداشتیم و بطور مرتب با هموطنان بسیجی درگیر می شدیم البته به دلایلی که الان خیلی خنده دار به نظر میاد، یادمه به دلیلی شبیه همین یک روز من رو گرفتند و به بسیج منطقه شمال تهران بردند در راه چندین با هموطنان ارزشی بحث کردم و همش می گفتم آخه منم مثل تو ایرانیم منم تهرانیم منم جوانم حالا تو یکطور لباس می پوشی من یک طور دیگه،اما این خیلی مسخره هست که من و تو سر این موضوع باهم دشمنی کنیم که البته بابت این حرفها چندتایی سیلی خوردم اما هنوزم سر حرفم هستم و لباس که هیچی ، هیچ چیزی نباید باعث بشه که ما مردم باهم دشمنی کنیم ،که ما ایرانیان باید همه باهم باشیم و اختلاف سلیقه یکدیگر را تحمل کنیم ،نسبت به هم گذشت کنیم و همدرد باشیم

فقط اینطور میشه ایران را از این وضعیت نجات داد و همه و همه به خودمان ربط دارد و اولین مانع ما در رسیدن به دموکراسی و آزادی افکار خودمان است که بهتر است بازنگری شود

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر