۱۳۹۰ دی ۲۷, سه‌شنبه

احساس خود معلم اخلاق بینی داریوش سجادی

دیروز عکسی از سرکار خانم گلشیفته فراهانی توسط نشریه فیگارو منتشر شد که باعث شد بعضی از ایرانیان به آن اعتراض کنند که یکی از آنها شخصی به نام داریوش سجادی می باشد که همین نوشته موجب آشنایی من با وبلاگ ایشان شد.بنده اصلا کاری به درستی و غلطی کار خانم گلشیفته ندارم ولی جناب سجادی بنده به عنوان یک هموطن این حق را دارم که از نوشته وبلاگ شما انتقاد کنم و می خواهم به جمله های خودتان که پر از تضاد است نقدی بنویسم.

اول اینکه شما ذکر کرده اید با علم به اینکه می دانید نوشته تان برای آقای بهزاد فراهانی توهین آمیز است و ایشان را مکدر می کند اما نمیتوانید این کار را نکنید! آیا این معرفت شما را می رساند و یا ادب شما را ؟ اگر هر شخصی در خانواده شما که بالای ۱۸ سال سن دارد(همسر، خواهر، فرزند) هر رفتاری انجام دهد مسولیت آن با ایشان است نه شما البته من معتقدم قصد شما از ذکر نام پدر ایشان فقط تحقیر خانواده فراهانی بوده است که این واقعا امری زشت است.

ایرانی عزیز اگر امثال گلشیفته در این مملکت جایزه ای گرفته اند در ابتدا توسط لیاقت و زحمت خود ایشان بوده است لذا شما منت چه امری را بر سر هنرمندان می گذاری؟ ضمن اینکه این جایزه توسط سینما گرانی به ایشان داده شده است که بوسیله حاکمیت خانه شان ، خانه فساد نام گذاری شده و تعطیل شده است بهتر است ببینیم پس از این به چه هنرمندانی جایزه داده می شود. این را اطمینان دارم که اشخاصی با افکار شما تا کنون در بین داوران جشنواره فجر کمتر دیده شده است. این که یک هنرمند در فیلمی بازی کند و جایزه ای بگیرد به هیچ وجه حسن حاکمیت نیست. آیا کسی که در ایران نفر اول کنکور می شود و بعد از ایران فرار می کند و دیگر هم بر نمی گردد چه؟ آیا او هم برای برهنه شدن رفته؟ اما او هم اذعان خواهد کرد که در این مملکت آزادی نیست. اگر بود الان گلشیفته میتوانست در سیمای ملی حاضر شده و پاسخگوی شما باشد.

 این همه دکتر و اندیشمند برجسته ایرانی که هنرمند هم نیستند برای چه حاضر شده اند وطن را ترک کنند، فکر می کنید اگر بستر فعالیت آزاد و سالم بود آنها نیازی به ترک خانه خود داشتند؟ آیا همه آنها می خواستند برهنه شوند که ایران را ترک کردند و هم اکنون مشکلی هم با این عکس ندارند.

دوست عزیز، شما فقط می توانی اگر ناراحت میشوی به این عکس نگاه نکنی و یا در نهایت به انتشار در فضای مجازی ایرانی اعتراض کنی که البته این موضوع خود جای بحث دارد چراکه ایشان طبق عرف حرفه ای و همچنین قوانین فرانسه و حقوق بشر هیچ خلافی نکرده اند و ضمنا از شما هم دعوتی برای دیدن آن نشده بلکه من نمی دانم شما که ظاهرا مسلمان هستید برای چه می نشینید به این عکس نگاه کرده و همچنین به عکس پاملا اندرسون هم نگاه می کنید و اعضای بدن این دونفر را باهم مقایسه می کنید، آیا این در دین شما گناه ندارد؟ علاوه بر آن، اگر همسر جنابعالی ،شما را در حال دیدن این عکسها و مقایسه ها ببیند راضی است؟ مشکل شما با خودتان است.

شما می فرمایید که نمی گویید در ایران دموکراسی کامل وجود داشته است، خب پس اصلا چرا بحث می کنید، حقوق انسانی کم و زیاد ندارد آقا ،هدیه هم نیست ، حق است وقتی نیست، بطور کلی نیست.

آقای عزیز، شما پیام را که نگرفته ای هیچ اقلا بر جسم و ذهن خود مسلط شوید، باور کنید این یک بیماری است که شما تا یک بدن نیمه برهنه ببینید آن را با هنرپیشه پورنو مقایسه کنید و امیال شهوانی خود را درگیر آن کنید، شما بهتر است قدری اطلاعات خود را در زمینه هنر و زیبایی افزایش داده و از آن مهم تر پاک نگریستن را فرا بگیرید.

اگر در ایران آزادی هست چرا شما از وبسایت بلاگر گوگل استفاده می کنید و چرا شما از یک وبلاگ داخلی جهت نشر تراوشات ذهنی خود بهره نمی گیرید. بلاگر که در ایران مسدود است پس حتی در ایران برای شما هم آزادی نیست که از سیستم دفاع کنید؟ آیا در ایران این آزادی هست که بین افکار شما و گلشیفته فراهانی رفراندومی آزاد برگزارشود؟ آیا می دانی اگر شما از بچگی به همراه مادرت و یا هم سن های مونث خودت در استخر شنا می کردید و یا لذت آبتنی آزادانه به همراه دوستان و خانواده خود را می چشیدین، هرگز به این ذهن بیمار گرفتار نمی شدی که همه چیز را با امیال جنسی خودتان قیاس کنید.

متاسفانه ما در این ۳۳ سال از حقوق طبیعی محروم شده ایم و حالا هم به علت فرهنگ غلط آنها را تابو می کنیم. 

بعضی اوقات هست که ما نسبت به برخی رفتارها در جامعه احساس بدی پیدا می کنیم و به آن اعتراض می کنیم، خب این یک حق طبیعی ما در جامعه آزاد است اما باید توجه کنیم که انتقاد باید سازندگی داشته باشه و اعتراض هم بهتره منطقی باشه تا مورد قبول جامعه قرار بگیرد. اعتراضی بیمارگونه هرگز دردی را از فرهنگ ما دوا نخواهد کرد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر